..antara kita cuma kita ..

dah berkali tulisan ini saya tulis dan padam .,

setiap yang saya lakukan serba tak menjadi ..

fikiran melayang hilang ntah kemana .,

yang ada cuma wujud diri awak yang semakin jauh ..

saya takut kehilangan awak .,

cukup lah waktu itu saya rasa seolah-olah jantung saya jauh dari badan hinggakan saya sendiri tak dapat merasai helaan nafas saya .,

cukuplah untuk yang kedua itu ..

cukuplah saya sakiti awak .,

cukuplah titisan air hangat awak untuk saya .,

cukuplah awak kehilangan ego awak untuk saya .,

bukan sekali tapi dua kali ..

saya tak sanggup lagi sakiti awak .,

tapi ..

saat ini ..

fikiran saya melayang .,

memikirkan awak .,

memikirkan setiap kemungkinan yang akan terjadi .,

saya sayang awak lebih daripada diri saya .,

jika ditanya siapakah insan yang saya sayang itu pastinya ibu bapa saya .,

dan jika ditanya lagi ianya pasti awak .,

dan kemudian keluarga , teman , dan yang akhirnya itulah saya ..

rasanya bagai tiada lagi tempat di bumi untuk diri saya seandainya awak tiada disisi saya .,

awak ..

terima kasih sebab awak membukakan hati awak untuk saya .,

dan terima kasih kerna izinkan diri saya memiliki awak walaupun seringkali saya mengorbankan hidup awak ..

saya sedar saya bukanlah yang sempurna dan saya juga tak mampu sempurnakan awak kerna .,

seringkali saya menyakiti awak sehinggakan awak terpaksa mengalah ..

seandainya saya terpaksa memilih diri saya dan awak pastinya itu adalah awak .,

kerna kehilangan awak itulah yang tersangat sakit ..

malam nie awak jauh dari saya walaupun awak tetap dihati tapi zahirnya awak jauh ,.

perjalanan awak membuatkan seluruh fikiran saya melayang dengan sikap awak yang sedikit sedikit berubah ..

jujur ., saya takut kehilangan awak .. 

saya cuba hindari perasaan itu tapi ..

awak .,

saya sayang awak 

cuma kalimah itu yang mampu saya ucapkan saat kita berjauhan dan saya merasakan kehilangan besar buat diri saya..

saya sayangkan awak ..